Μετά από πολλούς μήνες κατάφερα να κόψω όμορφα χαρτάκια με το φως της μέρας.Ωραίο πράγμα να τα χτυπάει όλα το φως!!!Και είχα και σκοπό με τη συγκεκριμένη σελίδα να πάρω μέρος σ'ένα τσάλεντζ.Πως,αμέ!!!Δεν πρόλαβα.Ασε που μέσα στον πανικό να τη φωτογραφήσω (για να προλάβω)ανέβηκα στο γραφείο(ύπηρχε λόγος αλλά δε θέλω να σας σκοτίσω με τις λεπτομέρειες),για να τη φωτίσω με το προβολάκι(είχε νυχτώσει όταν κατάλαβα ότι δεν είχα χρόνο) και μετά δεν μπορούσα να κατέβω και φώναζα την κολώνα να με βοηθήσει,αλλά αυτή (η κολώνα)ήταν μέσα με ακουστικά στ'αυτιά και παραλίγο να μείνω σαν τη γάτα στο δεντρο όλο το βράδυ!
Δείτε λοιπόν τι έφτιαξα με κίνδυνο της ζωής μου:
Σας χαιρετώ μέχρι νεωτέρας και σας φιλώ.
Ματς μουτς
Νομίζω ότι το αποτέλεσμα άξιζε το ρίσκο, Έλενα!!!! Πολύ χαίρομαι που τα κατάφερες και τώρα θαυμάζουμε αυτή την υπέροχη σελίδα!!
ReplyDeleteΑν και επεισοδιακες, οι πεταλουδιτσες σου ειναι πολυ γλυκες...! Καλο Σαββατοκυριακο Ελενα.
ReplyDeleteαπίθανη η σελίδα σου Ελενα μου!!!όντως άξιζε το ρίσκο!!!φιλιά!!!
ReplyDeleteΜε ρίσκο την ζωή σου το έργο πιο υπεροχο γίνεται!! ^_^ Πόσο χαίρομαι που βλέπω συνθέσεις σου!!!! <3
ReplyDeleteχαχαχαχαχα πως τα λες! Πως τα λες!!!
ReplyDeleteΕγώ νομίζω άξιζαν τα ακροβατικά! Μα τι ωραίες συνθέσεις κάνεις βρε Έλενα μου!
Η πεταλουδίτσα σου είναι μια γλυκα <3
Φιλάκια και Καλημέρα!