Μαλλιά κουβάρια

Έχω σγουρά μαλλιά.Πάρα πολύ σγουρά μαλλιά.Αυτά τα μαλλιά,με τα οποία πρόσφατα συμφιλιώθηκα,έχουν γίνει αφορμή για πολλές ώρες δυστυχίας και κλάματος στα 39 χρόνια που ζώ πάνω σ'αυτόν τον πλανήτη,όπου η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΙΣΙΑ ΜΑΛΛΙΑ!!!!!
Όταν ήμουν μικρή,ονειρευόμουν ότι έχω μια από κείνες τις τέλεις κοτσίδες που πάνε πέρα δώθε,όταν τα κορίτσια περπατάνε στο δρόμο(δεν ξέρω αν το γνωρίζετε,αλλά τα σγουρά μαλλιά δεν κινούνται κι αν κινηθούν προς τα κάπου,πάνε όλα μαζί,σαν να βγήκαν από φόρμα του κέικ-βλέπε το σόι του γαμπρού στον πρίγκηπα ζαμούντα).Πραγματοποιούσα την φαντασίωση ως εξής:Βγάζοντας τη μπλούζα μου,την άφηνα εκεί που φρακάρει, πριν βγει εντελώς απ'το κεφάλι,σαν κορδέλα μαλλιών (δεν ξέρω αν καταλάβατε τι εννοώ).'Ενιωθα αυτό το βάρος που φανταζόμουν ότι νιώθετε όλες εσείς που έχετε ίσια μαλλάκια(γιατί τα σγουρά μαλλιά δεν έχουν βάρος,υπάρχουν μόνο  σαν σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας)και ήμουν ευτυχισμένη....
Όταν μπήκα στη εφηβεία η καταστάση χειροτέρεψε.Γκρίνιαζα ασταμάτητα και θεωρούσα υπεύθυνο το μπαμπά μου γι'αυτή τη δυστυχία(από κει τα κληρονόμησα).Εκείνος από τη μεριά του πίστευε ότι μου είχε κάνει το πιο υπέροχο δώρο αφού διανύαμε την εποχή της περμανάντ(τέλος των eighty's βλέπετε).Τα μαλλιά μου όμως από μόνα τους πήραν την εκδίκηση τους.Ένα πρωί πήγαμε μαζί στο αστυνομικό τμήμα να βγάλω ταυτότητα.Η υπάλληλος εκεί,σημείωνε τα στοιχεία μου κι όταν έφτασε στα εξωτερικά χαρακτηριστικά,πετάγεται ο μπαμπάς μου και της λέει:"Είδατε τι ωραία μαλλιά έχει η Έλενα;Όχι τίποτα άλλο δηλαδή αλλά δεν της αρέσουν κιόλας που άλλες πληρώνουν....!!!!".Κι έρχεται η απάντηση καταπέλτης:"Ναι ναι κι αφού εσείς δεν έχετε μαλλιά,έχει η κόρη σας και για τους δυο σας!".Πάγωσε το ακροατήριο(πληγώθηκε ο μπαμπάς μου) ενώ εγώ ως αναίσθητη έφηβη το καταφχαριστήθηκα.Δεν ξαναέγινε άλλη κουβέντα-μονόλογος από τη μεριά του,για το σπουδαίο προσόν που θα με έβγαζε από έξοδα στο μέλλον!
Πάνω κάτω έτσι πέρασαν τα χρόνια.Μέχρι που ανακάλυψα τις πλάκες ισιώματος.Βεβαια είχα ήδη ζήσει 35 έτη με την αφάνα στο κεφάλι.Παρ'ολα αυτά κάθε φορά που τα ισιώνω νιώθω σαν φυσιολογικός άνθρωπος,κοιτιέμαι συνεχώς στον καθρέφτη(χμ... δεν ξέρω αν το κάνουν αυτό οι φυσιολογικοί άνθρωποι) και βγάζω φωτογραφίες τον εαυτό μου με κάθε ευκαιρία.Γιατί κάθε φορά νιώθω σαν έχω καινούργια μαλλιά!Κι έτσι προέκυψε και το παρακάτω layout με χθεσινή φωτογραφία.Η αλήθεια είναι ότι βγήκα πολύ καλύτερη απ'ότι είμαι στ'αλήθεια αλλά αυτή είναι και n μαγεία της τεχνολογίας!

                                       Για το green frog studio λοιπόν

Δεν είμαι πολύ ευχαριστημένη.Άλλα δε γίνεται να έχω πάντα την αίσθηση της απόλυτης ικανοποίησης,οπότε θα αρκεστώ στο τελικό αποτέλεσμα.
Ανατριχιαστική λεπτομέρεια:Μου πήρε,χωρίς υπερβολή,πέντε ώρες να το τελειώσω.Πόνεσε η πλάτη μου,τα νεύρα μου κορδόνια......
Μη σας κρατάω άλλο.Πολλά φιλιά.Ματς.