30.1.12
29.1.12
Οδηγίες προς ναυτιλομένους
Σκέφτομαι,λοιπόν,πως αν δεν ασχολιόμουν τόσα χρόνια ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία,μάλλον δε θα είχα μάθει ποτέ τι είναι το srapbooking.Γιατί απο 'κεί ξεκίνησαν όλα.
Μετά το γάμο μου θέλησα να φτιάξω ένα album για μενα και την κολωνίτσα του σπιτιού μου.Όχι τόσο γαμήλιο,γιατί παντρεύτηκα με πολιτικό(τόσο τεμπέλα είμαι)αλλά κάτι που να δείχνει τη ζωή μας,λίγο πριν και μετά τη συμβίωση(δεν το έκανα ποτέ.Χα!).Σε πρώτη φάση σκέφτηκα να το κάνω ψηφιακό αλλά ήταν δύσκολο γιατί ήθελα να το ενημερώνω διαρκώς και με κάθε ευκαιρία(τρομάρα μου).Ψαχνοντας στο ιντερνετ έπεσα πάνω σε video σχετικά με το scrapbooking και boom.Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα της ανάρτησης.Αλλού θέλω να καταλήξω.Απο scrapbooking πολλα δεν ξέρω,από φωτογραφία όμως ξέρω.Και αυτό που ξέρω μπορεί να είναι χρήσιμο και σε σας που τόσο αγαπάτε αυτό που κάνετε.Οπότε σήμερα θα καταγράψω μερικές βασικές προυποθέσεις για το πως φωτογραφίζουμε τα layouts.
1ο:φωτογραφίζουμε πάντα με φυσικό φως ή κοντά σε μια φωτεινή πηγή.Αυτο μάλλον το ξέρετε.Αν μέσα στο σπίτι δεν έχει φως,βγαίνουμε στη βεράντα.Κάπου θα υπάρχει το σωστό σημείο.Όσο πιο καλό είναι το φως,τόσο πιο καλή θα βγει η φωτογραφία όταν τη μεταφέρουμε στο πρόγραμμα όπου θα την επεξεργαστούμε(νομίζω απαραιτητο και λέω να κάνω άλλη ανάρτηση για επεξεργασία στο μέλλον).
2ο:ακουμπάμε το layout στο πάτωμα ή το κολλάμε στον τοίχο έτσι ώστε να μπορούμε να το φωτογραφήσουμε σωστά(το σωστά θα το εξηγήσω παρακάτω).Αποφεύγουμε να το ακουμπήσουμε οπουδήποτε μπορεί να κάνει καμπύλη το χαρτί γιατί χάνουμε πληροφορίες από την εικόνα.Κρίμα είναι!
3ο:Φωτογραφίζουμε κρατώντας τη μηχανή παράλληλα με τον τοίχο ή το πάτωμα.Δείτε το καταπληκτικό μου σκίτσο για να καταλλάβετε τι εννοώ:
με τον δεύτερο τρόπο αποφεύγω το παρακάτω
Βλέπετε πως στενεύει στο πάνω μέρος εκεί που είναι τα βελάκια;Τώρα θα μου πείτε "σιγά τα αυγά".Αν όμως η φωτογραφία βγει έτσι,δεν γίνεται να κόψω(crop)τετραγωνισμένα ό,τι περισσεύει γύρω γύρω γιατι θα χάσω το μισό layout κι αναγκαστικά θα την αναρτήσω όπως την τράβηξα.
4ο:και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό.Αποφεύγουμε το flash.Αφήνει μια ασπρίλα πάνω στο αντικείμενο της φωτογράφησης που δε φεύγει ούτε με επεργασία στο photoshop.Φρίκη.Δείτε:
Σε κύκλους έχω σημαδέψει το κάψιμο από το flash.Αυτά τα σημεία χάθηκαν για πάντα.Αντίο χρώματα και λεπτομέρειες.
Λοιπόν,έχω μια υποψία ότι μπορεί και να σας μπέρδεψα αλλά και μια ελπίδα ότι δε σας μπέρδεψα.
Α!και κάτι τελευταίο:Τραβάμε πολλές λήψεις για να έχουμε περιθώρια επιλογής.
Αν βοήθησα,χαίρομαι.Αν υπάρχει κάτι που δεν είναι κατανοητό,ρωτάτε.
Σας φιλώ και σας χαιρετώ.
Τα λέμε.
Μετά το γάμο μου θέλησα να φτιάξω ένα album για μενα και την κολωνίτσα του σπιτιού μου.Όχι τόσο γαμήλιο,γιατί παντρεύτηκα με πολιτικό(τόσο τεμπέλα είμαι)αλλά κάτι που να δείχνει τη ζωή μας,λίγο πριν και μετά τη συμβίωση(δεν το έκανα ποτέ.Χα!).Σε πρώτη φάση σκέφτηκα να το κάνω ψηφιακό αλλά ήταν δύσκολο γιατί ήθελα να το ενημερώνω διαρκώς και με κάθε ευκαιρία(τρομάρα μου).Ψαχνοντας στο ιντερνετ έπεσα πάνω σε video σχετικά με το scrapbooking και boom.Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα της ανάρτησης.Αλλού θέλω να καταλήξω.Απο scrapbooking πολλα δεν ξέρω,από φωτογραφία όμως ξέρω.Και αυτό που ξέρω μπορεί να είναι χρήσιμο και σε σας που τόσο αγαπάτε αυτό που κάνετε.Οπότε σήμερα θα καταγράψω μερικές βασικές προυποθέσεις για το πως φωτογραφίζουμε τα layouts.
1ο:φωτογραφίζουμε πάντα με φυσικό φως ή κοντά σε μια φωτεινή πηγή.Αυτο μάλλον το ξέρετε.Αν μέσα στο σπίτι δεν έχει φως,βγαίνουμε στη βεράντα.Κάπου θα υπάρχει το σωστό σημείο.Όσο πιο καλό είναι το φως,τόσο πιο καλή θα βγει η φωτογραφία όταν τη μεταφέρουμε στο πρόγραμμα όπου θα την επεξεργαστούμε(νομίζω απαραιτητο και λέω να κάνω άλλη ανάρτηση για επεξεργασία στο μέλλον).
2ο:ακουμπάμε το layout στο πάτωμα ή το κολλάμε στον τοίχο έτσι ώστε να μπορούμε να το φωτογραφήσουμε σωστά(το σωστά θα το εξηγήσω παρακάτω).Αποφεύγουμε να το ακουμπήσουμε οπουδήποτε μπορεί να κάνει καμπύλη το χαρτί γιατί χάνουμε πληροφορίες από την εικόνα.Κρίμα είναι!
3ο:Φωτογραφίζουμε κρατώντας τη μηχανή παράλληλα με τον τοίχο ή το πάτωμα.Δείτε το καταπληκτικό μου σκίτσο για να καταλλάβετε τι εννοώ:
με τον δεύτερο τρόπο αποφεύγω το παρακάτω
Βλέπετε πως στενεύει στο πάνω μέρος εκεί που είναι τα βελάκια;Τώρα θα μου πείτε "σιγά τα αυγά".Αν όμως η φωτογραφία βγει έτσι,δεν γίνεται να κόψω(crop)τετραγωνισμένα ό,τι περισσεύει γύρω γύρω γιατι θα χάσω το μισό layout κι αναγκαστικά θα την αναρτήσω όπως την τράβηξα.
4ο:και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό.Αποφεύγουμε το flash.Αφήνει μια ασπρίλα πάνω στο αντικείμενο της φωτογράφησης που δε φεύγει ούτε με επεργασία στο photoshop.Φρίκη.Δείτε:
Σε κύκλους έχω σημαδέψει το κάψιμο από το flash.Αυτά τα σημεία χάθηκαν για πάντα.Αντίο χρώματα και λεπτομέρειες.
Λοιπόν,έχω μια υποψία ότι μπορεί και να σας μπέρδεψα αλλά και μια ελπίδα ότι δε σας μπέρδεψα.
Α!και κάτι τελευταίο:Τραβάμε πολλές λήψεις για να έχουμε περιθώρια επιλογής.
Αν βοήθησα,χαίρομαι.Αν υπάρχει κάτι που δεν είναι κατανοητό,ρωτάτε.
Σας φιλώ και σας χαιρετώ.
Τα λέμε.
27.1.12
January 25th layout challenge ...from Elina
Get Creative και τελευταία σύνθεση για τον Ιανουάριο από την Ελίνα.Χρησιμοποίησα μία φωτογραφία που εκ των υστέρων θυμήθηκα ότι έχω ξανατυπώσει για ένα mini album που έφτιαξα πριν μήνες για την αδερφή μου.Η συμετοχή μου είναι η παρακάτω:
Και τα κοντινά:
Η τελευταία φορά που βγήκαμε βράδυ με την αδερφούλα μου( η αριστερή στη φωτό) ήταν πέρυσι στη γιορτή μου και λιγες μέρες μετά μετακόμισα στην Κατερίνη(κλαψ!).Από τότε δεν τη βλέπω πολύ συχνά και η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι και η μεγαλύτερη απώλεια που είχα φεύγοντας.Μη συνεχίσω και το κάνω πολύ δακρύβρεχτο.Κλάψαμε τις προάλλες με την Crate paper.Φτάνει.
Δύο πράγματα μόνο να πω(δε μου πιάνεται να κλείσω έτσι γρήγορα ).Το ένα είναι ότι πάνω αριστερά στη τελευταία φωτογραφία έχω χρησιμοποιήσει ένα ροζ κι ένα καφέ σημαιάκι που βρήκα στο backtopaper.com/ .Θα βρείτε κι άλλα όμορφα printables.Piξτε μια ματιά.
Και τέλος υπάρχει μια σελίδα όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα και διαρκώς ανανεώνονται πολλά(πολλά όμως) DTcalls με απευθείας links για πληροφορίες από τις ίδιες τις πηγές.Δεν πρόκειται μόνο για blogs αλλά και για εταιρίες που ψάχνουν άτομα.Όσες ενδιαφέρονται να δόσουν το παρόν και εκτός Ελλάδος,βουρ στο http://designteamcalls.com/
Αγαπημένες, αυτά για απόψε.Εύχομαι σε όλες σας καλό σαββατοκύριακο(αν και μπορεί να τα ξαναπούμε πιο σύντομα).Φιλιά.Ματς μουτς.
Και τα κοντινά:
Η τελευταία φορά που βγήκαμε βράδυ με την αδερφούλα μου( η αριστερή στη φωτό) ήταν πέρυσι στη γιορτή μου και λιγες μέρες μετά μετακόμισα στην Κατερίνη(κλαψ!).Από τότε δεν τη βλέπω πολύ συχνά και η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι και η μεγαλύτερη απώλεια που είχα φεύγοντας.Μη συνεχίσω και το κάνω πολύ δακρύβρεχτο.Κλάψαμε τις προάλλες με την Crate paper.Φτάνει.
Δύο πράγματα μόνο να πω(δε μου πιάνεται να κλείσω έτσι γρήγορα ).Το ένα είναι ότι πάνω αριστερά στη τελευταία φωτογραφία έχω χρησιμοποιήσει ένα ροζ κι ένα καφέ σημαιάκι που βρήκα στο backtopaper.com/ .Θα βρείτε κι άλλα όμορφα printables.Piξτε μια ματιά.
Και τέλος υπάρχει μια σελίδα όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα και διαρκώς ανανεώνονται πολλά(πολλά όμως) DTcalls με απευθείας links για πληροφορίες από τις ίδιες τις πηγές.Δεν πρόκειται μόνο για blogs αλλά και για εταιρίες που ψάχνουν άτομα.Όσες ενδιαφέρονται να δόσουν το παρόν και εκτός Ελλάδος,βουρ στο http://designteamcalls.com/
Αγαπημένες, αυτά για απόψε.Εύχομαι σε όλες σας καλό σαββατοκύριακο(αν και μπορεί να τα ξαναπούμε πιο σύντομα).Φιλιά.Ματς μουτς.
24.1.12
Ανώμαλη προσγείωση
Προχωράω σπρώχνοντας ένα μεγάλο καρότσι-ξέρετε απ'αυτά του supermarket.Ανοίγει την πόρτα μια χαμογελαστή κυρία και μου λέει:"σε περιμέναμε".Περνάω μέσα.Και τι βλέπω;Τεράστιοι διάδρομοι με χαρτιά,αυτοκόλλητα,κουμπάκια,γραμματοσειρές και ό,τι άλλο βάζει ο νους μου(και ο δικός σας,γιατί έχω αφήσει ανοιχτή την πόρτα και για εσάς).Σηκώνω τα μάτια μου ψηλά(όχι τόσο ψηλά....λίγο πιο κάτω...εκεί)και ψάχνω την ταμπέλα που θα με οδηγήσει στον παράδεισο.Crate paper.
Να πάρω αυτά:
(Ξέχασα να σας πω πως τη δεδομένη στιγμή είμαι δέκα κιλά πιο αδύνατη και 25 ετών)και συνεχίζουμε......ψωνίζουμε τώρα λέμε.....και φυσικά ολίγα tags
Δε θα έφευγα ποτέ χωρίς τα παρακάτω(μην παρεξηγηθούν κιόλας οι ανθρωποι,ντροπή!!!!)
Και μετά βρίσκω την american crafts και, μεταξύ άλλων που ρίχνω ξόφαλτσα στο καλάθι μου,εντοπίζω αυτό
και (αχ)τα παρακάτω
Έχω ξεχειλίσει το καλάθι μου και ακούω την κολώνα του σπιτιού μου να κορνάρει απ'έξω-έχουμε δανειστεί το φορτηγό του αδερφού της φίλης μου της Χριστίνας.Το yaris δεν είναι κατάλληλο για τέτοιες εξορμήσεις-και τού'χω πει όταν ψωνίζω να μη με πιέζει.Και ξαφνικά μου μυρίζει κάτι(όχι δεν είναι τα καμμένα εγκεφαλικά μου κύταρα).Είναι τα μπιφτεκάκια μου που κάηκαν(πάλι νηστικοί θα μείνουμε).
Άι σιχτίρ πια.
22.1.12
Layout με τη βούλα
Πουά.Πολλά πουά.Πάρα πολλά πουά.Το παράκανα;Ίσως.Δεν ξέρω.Αυτό που ξέρω είναι ότι πέρασα πολύ ωραία χθες το βράδυ παρέα με τα χαρτάκια μου.Τους άλλαξα θέσεις 40 φορές,έκοψα πολλά περισσότερα από όσα χρειαζόμουν,συνάντησα δυσκολίες στο γάζωμα(οι κλωστές είχαν τάσεις φυγής,έσπασε το βελόνι) και από τότε αγνοείται και το κουτάκι με τις καρφίτσες,που παρ' όλο που συμμάζεψα το δωμάτιο,έχει γίνει άφαντο.
Να αναφέρω σ'αυτό το σημείο,ότι είχα καταστρωμένο καλά το σχέδιο ανοικοδόμησης πριν ξεκινήσω.Με ένα flash back γυρίζω στο σημείο που διάβασα για τη νέα πρόκληση του Get Creative.Πρέπει,λέει,να φτιάξουμε ένα layout στο οποίο να κυριαρχεί ένα μόνο σχήμα.Ωραία,σκέφτομαι,μ'αρέσει!Βασική προυπόθεση αυτή(το να μ'αρέσει).Μετά καθώς έπλενα τα πιάτα σκεφτόμουν μεταξύ άλλων(πάντα για το layout)ποιά φωτογραφία να τυπώσω.ΠΑΝΤΑ αντιμετωπίζω αυτό το πρόβλημα.ΠΑΝΤΑ όμως.Σπάνια κάνω ανασκαφή στο αρχείο γιατί σπάνια βρίσκω κάτι που να ταιριάζει με το σχέδιο που καταστρώνω.Γι'αυτό και οκτώ στις δέκα φορές η λήψη είναι "της ώρας".Ψάχνω λοιπόν σε ό,τι βρίσκεται γύρω μου για το "θέμα".Κι εκεί που περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα πέρα δώθε και με έχει φάει το άγχος γιατί η ώρα περνάει και θα χάσω το φως ,ξαφνικά εντοπίζω το βάζο με τις κουτάλες-ντεκόρ.Και έχουν και κάτι μικρά πουά πάνω τους.Αυτές τις γλυκές κουταλίτσες τις είχα ζωγραφίσει μια μέρα που βαριόμουν φριχτά και επειδή με τα χρώματα που έβαλα,ήταν ακατάλληλες για χρήση,τις έχω για ντεκόρ.Ναι τις καλές μου :)
Και έτσι καταλήγουμε στο παρακάτω layout,που αν και με παίδεψε, το αγάπησα πάρα πολύ.Και αγάπησα και τα πουά.
close ups
Είχα τη φαεινή ιδέα να βάλω μερικά γράμματα ανάποδα.Το γάζωμα πάνω τους το έχω δει σε πολλά layoutς αλλά δε θυμάμαι που όμως :(.Δεν έβαλα κάτι σε μεγάλο κυκλικό σχήμα αλλά ελπίζω με τόση βούλα να μην είμαι εκτός θέματος.
Αυτά για σήμερα.
Ευχαριστώ όλες τις κοπέλες για τα σχόλια τους.Είναι σπουδαίο το ότι άγνωστοι άνθρωποι έχουν να πουν μια καλή κουβέντα(εμείς εδώ δεχόμαστε μόνο καλές κουβέντες χαχα).Νά είστε καλά.Σας φιλώ και σας εύχομαι καλή εβδομάδα.
Υ.Γ. Νατάσα,μού βαλες φωτιά με τα σεμινάρια της dear lizzy.........
Να αναφέρω σ'αυτό το σημείο,ότι είχα καταστρωμένο καλά το σχέδιο ανοικοδόμησης πριν ξεκινήσω.Με ένα flash back γυρίζω στο σημείο που διάβασα για τη νέα πρόκληση του Get Creative.Πρέπει,λέει,να φτιάξουμε ένα layout στο οποίο να κυριαρχεί ένα μόνο σχήμα.Ωραία,σκέφτομαι,μ'αρέσει!Βασική προυπόθεση αυτή(το να μ'αρέσει).Μετά καθώς έπλενα τα πιάτα σκεφτόμουν μεταξύ άλλων(πάντα για το layout)ποιά φωτογραφία να τυπώσω.ΠΑΝΤΑ αντιμετωπίζω αυτό το πρόβλημα.ΠΑΝΤΑ όμως.Σπάνια κάνω ανασκαφή στο αρχείο γιατί σπάνια βρίσκω κάτι που να ταιριάζει με το σχέδιο που καταστρώνω.Γι'αυτό και οκτώ στις δέκα φορές η λήψη είναι "της ώρας".Ψάχνω λοιπόν σε ό,τι βρίσκεται γύρω μου για το "θέμα".Κι εκεί που περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα πέρα δώθε και με έχει φάει το άγχος γιατί η ώρα περνάει και θα χάσω το φως ,ξαφνικά εντοπίζω το βάζο με τις κουτάλες-ντεκόρ.Και έχουν και κάτι μικρά πουά πάνω τους.Αυτές τις γλυκές κουταλίτσες τις είχα ζωγραφίσει μια μέρα που βαριόμουν φριχτά και επειδή με τα χρώματα που έβαλα,ήταν ακατάλληλες για χρήση,τις έχω για ντεκόρ.Ναι τις καλές μου :)
Και έτσι καταλήγουμε στο παρακάτω layout,που αν και με παίδεψε, το αγάπησα πάρα πολύ.Και αγάπησα και τα πουά.
close ups
To φτερό έχει βούλες *γέλιο*.Πεθαίνω! |
Είχα τη φαεινή ιδέα να βάλω μερικά γράμματα ανάποδα.Το γάζωμα πάνω τους το έχω δει σε πολλά layoutς αλλά δε θυμάμαι που όμως :(.Δεν έβαλα κάτι σε μεγάλο κυκλικό σχήμα αλλά ελπίζω με τόση βούλα να μην είμαι εκτός θέματος.
Αυτά για σήμερα.
Ευχαριστώ όλες τις κοπέλες για τα σχόλια τους.Είναι σπουδαίο το ότι άγνωστοι άνθρωποι έχουν να πουν μια καλή κουβέντα(εμείς εδώ δεχόμαστε μόνο καλές κουβέντες χαχα).Νά είστε καλά.Σας φιλώ και σας εύχομαι καλή εβδομάδα.
Υ.Γ. Νατάσα,μού βαλες φωτιά με τα σεμινάρια της dear lizzy.........
18.1.12
Once upon a sketch,January 15th.
Τις δύο τελευταίες μέρες(τρώμε τοστ το μεσημέρι και γάλα με δημητριακά το βράδυ....δεν έχω χρόνο για μαγείρεμα.....καυμένη κολώνα του σπιτιού μου!!!!),έχει κολλήσει το mouse στο χέρι μου και ίσως να χρειαστώ εγχείρηση να το ξεκολλήσω(τελικά θά 'πρεπε να είχα παντρευτεί έναν γιατρό,μια και όπως φαίνεται τον χρειάζομαι συχνά!).Προσπαθώ να εντρυφήσω στο blog hopping.Νομίζω πως κατάλαβα και με το παραπάνω τους λόγους ύπαρξης του ,ξεστραβώθηκα κοινώς.
Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα μου.Πως προέκυψε όλο αυτό το βαθύτατα υπαρξιακό πρόβλημα;Οι εταιρίες με προιόντα scrapbooking κυκλοφόρουν τις νέες τους σειρές χαρτιών και όλων των σχετικών υλικών κι εγώ πηδάω από blog σε blog και χάνομαι σε κυκεώνα.Σας μιλάω για πραγματικό χάσιμο.Σαν το σκύλο που κυνηγάει νόστιμα κοκκαλάκια.Το ώφελος ποιό;Μεγάλο θα έλεγα.Έπεσα πάνω σε blogs με υπέροχα projects,πανέμορφα layouts,πολλή πολλή έμπνευση,πολλά giveaways.Συμπέρασμα: μάλλον αυτοί οι αμερικάνοι ξέρουν τι κάνουν.Για όποια ενδιαφέρεται
http://elizabethkartchner.com/ και http://kellypurkey.typepad.com/.
Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά.Να μη σας κουράζω όμως.Δεν έχετε όλες την όρεξη μου,όπως λέει και η μαμά μου :)
Μετά από όλα αυτά τα ωραία έφτιαξα ένα LO.Μου άρεσε πολύ και το σχέδιο αλλά και το θέμα του: goodbye 2011 ή hello 2012 από το once upon a sketch.Τι αφήσαμε πίσω μας τη χρονιά που πέρασε ή τι σχεδιάζουμε για την επόμενη.
Την χρονιά που πέρασε αποχαιρέτησα την εργένικη ζωή μου.Και αψηφώντας την παροιμία "ή μικρος μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου" ,παντρεύτηκα.Και αυτό είναι και το θέμα μου στο LO που έλεγα πιο πάνω.
Καλό σας βράδυ και πολλά φιλιά
XOXO
Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα μου.Πως προέκυψε όλο αυτό το βαθύτατα υπαρξιακό πρόβλημα;Οι εταιρίες με προιόντα scrapbooking κυκλοφόρουν τις νέες τους σειρές χαρτιών και όλων των σχετικών υλικών κι εγώ πηδάω από blog σε blog και χάνομαι σε κυκεώνα.Σας μιλάω για πραγματικό χάσιμο.Σαν το σκύλο που κυνηγάει νόστιμα κοκκαλάκια.Το ώφελος ποιό;Μεγάλο θα έλεγα.Έπεσα πάνω σε blogs με υπέροχα projects,πανέμορφα layouts,πολλή πολλή έμπνευση,πολλά giveaways.Συμπέρασμα: μάλλον αυτοί οι αμερικάνοι ξέρουν τι κάνουν.Για όποια ενδιαφέρεται
http://elizabethkartchner.com/ και http://kellypurkey.typepad.com/.
Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά.Να μη σας κουράζω όμως.Δεν έχετε όλες την όρεξη μου,όπως λέει και η μαμά μου :)
Μετά από όλα αυτά τα ωραία έφτιαξα ένα LO.Μου άρεσε πολύ και το σχέδιο αλλά και το θέμα του: goodbye 2011 ή hello 2012 από το once upon a sketch.Τι αφήσαμε πίσω μας τη χρονιά που πέρασε ή τι σχεδιάζουμε για την επόμενη.
Την χρονιά που πέρασε αποχαιρέτησα την εργένικη ζωή μου.Και αψηφώντας την παροιμία "ή μικρος μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου" ,παντρεύτηκα.Και αυτό είναι και το θέμα μου στο LO που έλεγα πιο πάνω.
Καλό σας βράδυ και πολλά φιλιά
XOXO
15.1.12
Αυλαία για το Sketchy Thursdays την ερχόμενη Πέμπτη.Κρίμα!
Για το sketch της τελευταιας εβδομάδας η συμμετοχή μου είναι η παρακάτω:
Και μερικα close ups:
.
Κατά πως φαίνεται έχω κολλήσει με τα banners και μ'αρέσει κιόλας.Πληροφοριακά και επειδή το σχολιάσατε στην προηγούμενη ανάρτηση,είχα από καιρό, αγοράσει μερικά τεύχη του Μικρού Ήρωα τα οποία (ναι ναι)κυκλοφορούν ακόμα και μάλιστα σε πολυτονικό και με κιτρινισμένο χαρτί και αυτά χρησιμοποίησα.Έχουν μάλιστα και αναγραφόμενη τιμή 2 δραχμές.Απίστευτο!
Πριν κλείσω,θέλω να να σας δείξω κάτι που ανακάλυψα μέσω pinterest.Εδώ υπάρχει ένα site(http://www.creativityprompt.com/) με εντελώς δωρεάν labels,tags,journaling cards και άλλα πολλά printables.Μ'άρεσαν και σκοπεύω να τα χρησιμοποιήσω άμεσα.Το μόνο που χρειάζεστε είναι ένας εκτυπωτής της προκοπής.Ρίξτε μια ματιά.
Σας αφήνω να απολαύσετε την Κυριακή σας και σας φιλώ.
XOXO13.1.12
Two in one
Κανονικά θά 'πρεπε να ετοιμάζομαι για ύπνο.Αύριο δουλεύω και νωρίς και πολύ.Σαν τον κάβουρα όμως πάντα ανάποδα τα κάνω όλα.Μια γρήγορη ανάρτηση πριν τις δώδεκα,λες και το laptop θα γίνει κολοκύθα και θα μείνουν μόνο τα σπόρια νά 'χω να μασουλάω.Τέλος πάντων,στο προκείμενο:ένα layout για δύο challenges.
Για το get creative με πλήρη ελευθερία κινήσεων και μια μόνο προυπόθεση:Χαρτόνι.
Και για το Craft origine με το παρακάτω sketch:
Το δύο σε ένα layout μου είναι το παρακάτω:
Κάπου εδώ θα σας αφήσω(η ώρα πέρασε,η κολοκύθα δε φάνηκε,ο θερμοσίφωνας στάζει....ωραία πράγματα).Πολλά φιλιά.
XOXO
8.1.12
Γιατρέ,θα ζήσω;
Πριν χρόνια,ένας καλός φίλος,που είναι μεταξύ άλλων και παθιασμένος φωτογράφος, είχε φτιάξει ένα blog στο οποίο αναρτούσε μία φωτογραφία κάθε μέρα.Αυτό ήταν το concept.Και πραγματικά έκανε πολύ καλή δουλεία.
Όλοι λοιπόν ,εντός και εκτός παρέας, είχαμε στην καθημερινή ρουτίνα μας να μπαίνουμε να αφήνουμε σχόλια και γενικά να τον στηρίζουμε.Πόσο μπορεί ένας άνθρωπος να είναι συνεπής σε μια τέτοια δουλίτσα;Μια εβδομάδα;Ένα μήνα;Μυαλο είναι και ξεχνάει.Κάποια στιγμή η κατάσταση ξέφυγε από καθε έλεγχο.Είχε τυπώσει μπλουζάκια με το όνομα του blog που μας υποχρέωσε να τα φοράμε.Δεχόμασταν τηλέφωνα με παράπονα, απειλές και όλα τα σχετικά.Είχε δημιουργηθεί ένα απίστευτο κλίμα τρομοκρατίας,το οποίο ήταν ταυτόχρονα εντελώς γελοίο.Φυσικά κάποια στιγμή όλο αυτό ξεθύμανε και επιστρέψαμε στα γνωστά μας.Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;Αναρωτιέμαι αν αυτή είναι μία από τις παρενέργειες του blogging ή του νέου blogger.Έχω σοβαρούς λόγους να πιστεύω ότι κόλλησα τον ιό.Δεν έχω ακόμα καταφύγει στις παραπάνω μεθοδους αλλά ......εσείς τί λέτε ,γιατρέ;
Σας αφήνω με κάτι κίτρινο
και σας εύχομαι καλό βράδυ.
ΧΟΧΟ
5.1.12
Λίγο απ'όλα
Μια γρήγορη ανάρτηση για να ευχαριστήσω τη Λένα για το δωράκι που έστειλε.
Το χρησιμοποίησα κιόλας στο LO της προηγούμενης ανάρτησης :).Επίσης είμαι πολύ ενθουσιασμένη γιατί είμαι Sketchy Thursdays favourite (μην πέσει και με πλακώσει και το σπιτάκι μου ε;).
Κλείνω με μία φωτογραφία που τράβηξα τις προάλλες ερχόμενη Κατερίνη ακριβώς κάτω από το Λιτόχωρο.
Έφη,περαστικά στη μαμά σου.
ΧΟΧΟ
Το χρησιμοποίησα κιόλας στο LO της προηγούμενης ανάρτησης :).Επίσης είμαι πολύ ενθουσιασμένη γιατί είμαι Sketchy Thursdays favourite (μην πέσει και με πλακώσει και το σπιτάκι μου ε;).
Κλείνω με μία φωτογραφία που τράβηξα τις προάλλες ερχόμενη Κατερίνη ακριβώς κάτω από το Λιτόχωρο.
Έφη,περαστικά στη μαμά σου.
ΧΟΧΟ
4.1.12
Η συμμορία των δώδεκα
Χτες αργά και αφού έχω εξαντλήσει όλα τα περιθώρια κακής διάθεσης,αποφάσισα 1ον να σταματήσω να τρώω σαν τη γουρούνα και 2ον να get creative μπας και μου φτιάξει η διάθεση.Η αλήθεια είναι ότι το κόψε-ράψε κόλλα και ξεκόλλα μου έκανε καλό.Και κατά τις δύο η ώρα βραδυνή έκανα κι ένα μπάνιο και πήγα και ξεράθηκα.
Λοιπόν.Έχουμε και λέμε.Μία σύνθεση με 12 στοιχεία.Χμμμμ.Μου άρεσε ο περιορισμός και ιδού το αποτέλεσμα:
Και μερικά close ups:
Υλικά:
- Χαρτόνι χοντρό
- Λευκή ακρυλική μπογιά
- Κουμπάκια (αγνώστου κατασκευαστή)
- Δαντέλες (της μαμάς μου)
- Xαρτί με σχέδια basic grey out of print
- Χαρτί με σχέδια crate paper random
- Journaling
- Crate paper chip board accent restoration
- Pink paislee nuntucket ephemera
- Doilies(από το super market)
- Studio calico σφραγίδα(πιάνεται;)
- Φωτογραφία
Αυτά για σήμερα.Σας χαιρετώ,σας φιλώ.ΧΟΧΟ(υπόκλιση-αυλαία)
Subscribe to:
Posts (Atom)