Πότε εδώ και πότε αλλού

Δεν ξέρω αν μετράτε κι εσείς τις μέρες για τα Χριστούγεννα όπως εγώ.Αισθάνομαι σαν κάρο που τρίζει και όλο και μεγαλώνει η ανυπονησία μου να γυρίσω στο σπίτι μου για λίγο παραπανω απο 48 ώρες σερί.Να σημειωθεί ότι στόλισα δέντρο κι έφτιαξα και μπισκότα αλλά η μικρή μου αγάπη δε φαίνεται να  εκτιμάει ιδιαιτέρως τίποτα από τα δύο.Τα μπισκότα τα έφαγε η μεγάλη μου αγάπη και οι μπάλες του δέντρου παριστάνουν τα πεπόνια της λαικής που τα πηγαινοφέρνει με το καροτσάκι από δωμάτιο σε δωμάτιο.

Ευτυχώς ξεκλέβω λίγο χρόνο και κόβω τίποτα,πότε στη Λάρισα(μεταξύ τριών σπιτιών μετακινούνται τα τσίκιρ μίκιρ μου...της μαμάς μου ,της αδερφής μου...το ξέρω δεν πατάω καλά),πότε στην Κατερίνη( αυτό είναι το τρίτο σπίτι).Έχω μια μεγάλη τζαμποσακούλα όπου βάζω ένα καφασάκι (καφασάρα πες καλύτερα)συν ένα πιτσόκουτο-αγαπώ την ορολογία κράφτιν -και τα πάω και τα φέρνω μπας με βρει η έμπνευση κάπου και δεν έχω τι να κόψω.Μεγάλη ταλαιπώρια να μην μπορείς να απολαύσεις το άπλωμα της προίκας.

Ας μπω στο θέμα τώρα(όχι δεν έχω μπει ακόμα) το οποίο είναι να σας δείξω ένα ακόμα layout που έφτιαξα πριν δέκα μέρες.

   Νομίζω πως το μάυρο δίνει πολλή ένταση στις σελίδες ειδικά όταν είναι μίνιμαλ.Τί λέτε;

Δείτε και τις πιο κοντινές όμως.

  

    Το μόνο που με ενόχλησε εδώ είναι που δεν μπόρεσα αυτή τη φορά να ξεφορτωθώ αυτή τη μπλε απόχρωση από τις φωτογραφίες .

   Αυτά για σήμερα.Ευελπιστώ ότι μέσα στις επόμενες μέρες θα σας δείξω μερικές κάρτες που έφτιαξα για τις γιορτές.Οπότε θα τα ξαναπούμε σύντομα.

Ευχαριστώ που διαβάσατε και το σημερνό μου παραλήρημα και σας εύχομαι καλή εβδομάδα.

Α!και σας  φιλώ

Ματς μουτς