My little survivor

Αγαπώ πολύ τα φυτά.Αυτή τη στιγμή τα φυτά μου(όσα έχουν απομείνει)με ακουνε και γελάνε.Μέσα σε τρια χρόνια έχω καταφέρει να τα ξεπαγιάσω και να τα ξεπαστρέψω σχεδόν όλα.Δύο σεφλέρες(η μία παγωσε δυο φορές),όλα μου τα κακτοειδή(φέτος),τα λατρεμένα μου παχύφυτα που τη βγάζουν δεν την βγάζουν,τον ιβίσκο τον κηδέψαμε πέρυσι παρέα με την αρτι αφιχθείσα ορτανσία(αντίο ροζούλα),σπαθυφυλλα δύο τον αριθμό,μία δρακαινα που κιτρινιάρα πάει απο το κακό στο χειρότερο,για να μη μιλήσω για τα εποχιακά που πριν κλείσουν εβδομάδα,πιάνουν μαμούνια(που είσαι,Γιάννη,μαμουνολόγε).Α!Πέρυσι πήρα να φυτέψω φράουλες.Καλά κρασιά.Ας μην τα σκέφτομαι άλλο γιατί στεναχωριέμαι.....

Που το πάω όμως;Θα καταλήξω.Προ πενταετίας είχα πάρει απο ένα σουπερμαρκετ ένα τοσοδούλι παχύφυτο.Είναι το μόνο που έχει επιβιώσει μεσα σε διάστημα τόσων χρόνων,έχει μεγαλώσει πάααρα πολύ(φτου σου,καλό μου)και ανθίζει νωρίς με πολύ εξωτικό λουκ.Νομίζω ότι δικαίως του αφιέρωσα το παρακάτω layout για τη μαγιάτικη πρόκληση του get creative.

 Ιδού λοιπόν ο επιζών και μάλιστα ανθισμένος:

ΥΓ:Να στείλω φιλιά και στις μολόχες μου.(ξέρω ξέρω κακώς σας έχω δεδομένες...θα επανορθώσω)

Ματς μουτς.